şehir tükürüğü #1

şehirlerin, sokakların, sokaklardaki izmaritlerin ve tükürük izlerinin arasında modern teknolojinin kabul görmez zenginliği ve sapıklığının edebiyat ve müzikteki etkilerini görmek üzücü. çabuk tüketilen ve bir  o kadarda çabuk sindirilen popüler kültür roman ve şiirleri, aptal söz dizileri ve tek ritmli, üç akorlu şarkıları sayesinde basit, kompleks, karışık veya sapkın bütün duygular artık anlam kaybetmeye başladı. bu şaibeli internet dünyası benim gibi kendi yazdığından iğrenen bloggerlar üretti. insanlar neleri varsa yazmaya, tweet atmaya, fotoğrafını çekmeye, o fotoğrafı paylaşmaya başladı. artık insanlar güzel bir manzara, güzel bir an gördüklerinde durup onu izlemek yerine fotoğrafını çekip internete istiflemeyi tercih ediyor. aslında bu uzun zamandır böyle biliyorum. artık güzel insanlarla güzel sofralar kurulduğunda, güzel muhabbetler edildiğinde insanlar insan gibi muhabbetini edip içkisini içemiyor. hayır. onun yerine hemen makineler çıkıyor ve o pis flaş kirliliği oluşuyor. sevdiğimiz, muhabbetinden zevk aldığımız insanla oturup muhabbet etmek yerine selfie çeker olduk. milenyum belki uzay çağının başlangıcı olmadı ama modern çağ pisliğinin başlangıcı olduğu kesin.